Tourmoe

Doppie is moe. Tourmoe.

Moe van bolletjestruien, karavanen en wielerexperiences. Doodop van die ellendige tourtoeter, bergetappes en tijdritten. Ik kan geen gele trui of fietsreclame meer zien. En dat terwijl de Tour nog moet starten. Het interesseert me vrij weinig wie Vincenzo Nibali en Tom Dumoulin zijn of dat we een of andere Colombiaan – waarvan ik dacht dat het een revolutionaire voetballer was – in de gaten moeten houden. Heb sowieso nooit iets begrepen van de Tour. Wa…t is er nou zo enig om te kijken naar een stel kerels – al dan niet onder invloed van een pilletje – met gladde benen op een fiets. Bergje op, bergje af. Kasseitje hier en daar. Ik fietste vroeger ook kilometers per dag naar school. Werd ik gefilmd? Kreeg ik applaus van toeschouwers aan de kant van de weg. Nee. Je snapt wel dat ik ook niet stond te stuiteren van geluk toen werd aangekondigd dat le grand Départ in de Domstad zou plaatsvinden. Maar dat de hele colonne dwars door mijn pittoreske dorpje zou gaan, was voor mij een no go. Manlief zag de gezelligheid er wel van in en nodigde heel veel mensen uit voor zondag 5 juli. Zit ik daar in mijn eigen huis tussen wielerfreaks, groene truifans en gegrilde frikadellen. Joepie. Doppie is moe. Tourmoe. Al meer dan een half jaar lang.

© Tekstbureau Doppie 2015