Hallo vriendjes en vriendinnetjes, wat fijn dat jullie er weer allemaal zijn.
Vandaag licht ik weer een tipje van de sluier op inzake mijn geheimzinnige opdrachtgever. Want zoals jullie misschien wel weten, heb ik een pracht aanbod geaccepteerd. Eentje waar je heel veel slagroomtaartjes van gaat eten en waarbij je constant ‘allememaggies’ zegt. Zo gaaf is het.
Voor deze geheimzinnige opdracht moest ik wel op de foto. Wat zeggie? Ja, op de foto. En zoals jullie misschien wel weten, heb ik daar een hekel aan. En vooral na vakantie (lees: haren als touw, een iets te gebruinde huid) en ook als je je lievelingskleuren niet aan mag en dus in een ‘hippe’ outfit op de gevoelige plaat wordt vastgelegd.
Drommels, drommels en nog eens drommels. Deze schrijfbaron wilde niet op de foto. Maar het moest. Na een aantal keer (lees: na zo’n 800 foto’s) inwendig ‘frikadel’ en ‘gehaktbal’ te hebben gevloekt vond de fotograaf het welletjes. En ik ook.
Maar goed.
Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen. En ja, dat geldt ook voor deze kritische perfectionist.
Dag vriendjes en vriendinnetjes, tot de volgende keer maar weer!
Morgen onthul ik trouwens wie die geheimzinnige opdrachtgever is…
© Tekstbureau Doppie 2017