Ik ben dol op de Efteling.
Het liefst zou ik er willen wonen. Ontbijten met Roodkapje en co., het interieur van Villa Volta verzorgen en tussen de bedrijven door feesten rammelende karretjes met doldwaze carnavaleske figuren. ’s Nachts los in het sprookjesbos en uiteindelijk slapen als een Doornroosje in Droomvlucht. Ik kus er kikkers, versla er draken en draai rond ik – totdat ik misselijk word – in potten op heet vuur. Ik stap in sissende achtbanen, schrik van beestachtige fata morgana’s en pink een traantje weg bij het Meisje met de Zwavelstokjes. De Efteling dus. Mijn tweede thuis. Eén en al inspiratie. En om het magische Brabantse gevoel in Utrecht te beleven, zet ik regelmatig de Efteling-cd op. Tot ergernis van manlief. Want het ’taatatataatatatatatata’ komt ondertussen zijn Amsterdamse oren uit. Enfin.
Gisteren was ik weer in het pretpark der pretparken. Met groep 7a. Een deel van deze geweldige club heb ik in groep 4 gehad en van hun toffe juf mocht ik mee. Ik had haar namelijk getipt over de spelshow Erecode. Netwerken in het onderwijs is zeg maar echt mijn ding. Enfin. Ik kon mijn geluk niet op! Terwijl vier leerlingen streden om het ereburgerschap (uitzendingen vanaf 6 juni op Nickelodeon), vermaakte ik me kostelijk met de rest van de groep. Het allereerste ritje van Joris en de Draak was voor een hulpmoeder, tien leerlingen en ondergetekende. Te gek gewoon! Een Eftelingfreak pur sang weet waar ik het over heb. Na in alle attracties zo’n één tot vier keer te zijn geweest, hadden we nog even de tijd om de allernieuwste uitdaging Baron 1898 te bewonderen. Te bewonderen ja, want hij is nog lang niet klaar voor gebruik. Wauw! Daar heb ik nu al zin in. De kinderen trouwens ook. Ze gaven zich al spontaan op voor testritjes. Wat was het een TOP dag! Ik heb geweldig genoten. En trouwens, mocht je Doppie eens een keertje missen? Kijk dan eens in een Kaatsheuvelse sprookjesbos. Zie je mij vast op een zingende rode paddenstoel in de buurt van Lange Jan of de Indische waterlelies een sprankelende tekst schrijven.
© Tekstbureau Doppie 2015
