Een leerlinge uit groep 5 vond de Zielepiet wel op mij lijken.
Een leerlinge uit groep 5 vond de Zielepiet wel op mij lijken.
Althans. Toen ik klein was. Alsof ze mij destijds kende.
Maar ja, het leed was al geschied. En dus treed ik nu op als de Zielepiet. Sluit mooi aan bij de Kanjerlessen trouwens (in plaats van een gele pet een sneue roze muts).
‘Ik mis mijn mama….’
‘Ik wil terug naar Spanje…’
Groep 3 vindt het leuk. En ik stiekem ook.
Weet je, ik heb geen heimwee. Ik mis mijn ouders niet (nou ja op sommige momenten wel maar dat terzijde). En ik vind het al helemaal niet eng of spannend om de daken op te klimmen.
Doppie is allesbehalve een Zielepiet, vooral omdat ik weer prachtige kansen in mijn schoot krijg geworpen. Zo mooi, dat ik gewoon met een lelijke kop hier sta te schitteren.
Alleen…
‘Ik weet niet wat ik moet doehoen….’
Vandaag eerst maar even een extra dagje voor de klas. Want mijn lieve duo ligt in de lappenmand. Ziek rond Sinterklaas. Dan ben je pas een echte Zielepiet.
© Tekstbureau Doppie 2017