‘Hier juf, voor jou. Omdat er morgen wordt gestaakt en het dan ook Dag van de Leerkracht is.’
Mijn column van gisteren ging over werkdruk.
En daar wil ik graag nog wat over kwijt.
In het aankondigingsinterview met Trouw heb ik gezegd dat ik persoonlijk de werkdruk wel mee vind vallen. Omdat ik misschien wel wat efficiënter te werk ga en andere prioriteiten stel? Misschien richt ik mijn planning anders in of delegeer ik (te veel)? Misschien is het wel de multitaskende aard van het Doppie-beestje? Of omdat ik ook een privéleven heb dat niet altijd over rozen gaat en ik dus keuzes maak? Ik heb geen flauw idee.
Maar het is wel de werkwijze die mij tot juf Naomi maakt. Eentje die bij mij past, waarbij ik me goed voel en waardoor ik met plezier – en hopelijk stralend – voor de klas sta. Ook al heb je dagen met kotsende kinderen, harde drollen en werkweigeraars.
Mijn uitspraak in de krant heeft tot heel veel positieve geluiden geleid, maar ook tot discussies en scheve gezichten.
En dat laatste trok ik – hallo HSP – me persoonlijk aan. Maar net als Elsa en Anna laat ik dat nu gaan.
Hoewel ik achter mijn woorden blijf staan.
Daarom staak ik ook vandaag. Op mijn manier. Maar ik staak als eerste voor meer salaris.
Voordat ik van wal steek, wil ik jullie op het hart drukken dat ik niemand voor het hoofd wil stoten. De bedoeling van deze tekst is om wat los te maken. Hoe kunnen we van die – zoals het in de media wordt genoemd – ‘hondenbaan’ een – zoals ik het noem – een flamingobaan maken?
……..
En dan zou er nu een heel lange tekst volgen die ik recht vanuit mijn hart heb geschreven. Over dat we terecht meer salaris zouden moeten verdienen en iedereen werkdruk anders ervaart. Dat ook ik werkdruk voel wanneer het Sinterklaas is bijvoorbeeld – pieken heb je altijd – of doordat er niet efficiënt genoeg wordt gewerkt. Maar dat je ook altijd keuzes hebt.
Maar na lang wikken en wegen – misschien wel huiverig voor (nog meer) gedoe – heb ik die tekst weggehaald en in een word-documentje geplakt. En voor mezelf bewaard. Omdat ik denk dat dit voor nu even het beste is. Maar potverdrie het was een kick-ass tekst!
Ik kan je wel verblijden met een paar steekwoorden: (in)efficiënt – omdenken – belachelijke besluitvorming van bovenaf – fixed mindset – (in)competent – externe factoren – rol van de ouders – passend onderwijs – kwaliteit – keuzes maken.
En dat ik op zoek ga naar antwoorden als ‘Hoe ontstaat werkdruk bij jou?’ en ‘Wat kunnen we aan die werkdruk doen als er uiteindelijk niet genoeg geld is?’.
Is het waar dat je volgens mijn collega voor werkdruk kiest? Bewaken wij onze grenzen wel genoeg? Blijven we dichtbij onszelf? Of laten we over ons heen lopen net zolang totdat de bom barst? En het dan eigenlijk te laat is…
Wil je antwoord op deze vragen of wil je met me in gesprek over de werkdruk? Graag! Face-to-face, lekker live en met een kopje thee en wat lekkers. Ik wil je niks liever uitleggen hoe ik op mijn manier van die hondenbaan een flamingobaan maak.
En gewoon gezellig babbelen over de mooie kanten van ons vak mag natuurlijk ook 
😉
© Tekstbureau Doppie 2017
