Wat de pot Schaft…

Tekstbureau Doppie - Schaft

Een foodfair om van te smullen?

Een foodfestival om je vingers bij af te likken? Doppie houdt ervan! Het is officieel lente en dat betekent dat de food fairs als lekkere paddenstoelen uit de grond gaan schieten. Nu ben ik sowieso dol op good food en het retro feestje eromheen, dus was het niet meer dan logisch dat ik gister met mijn smulpaap-in-crime (lees: Piet Roberto) naar Schaft in Utrecht toog voor mijn eerste foodfeest van 2016. En dit jaar is het zowel vooronderzoek, voorproeven en culinaire inspiratie opdoen, als schaamteloos genieten, want Doppie heeft een heus foodfestival als enthousiaste opdrachtgever! Daarover later meer. Enfin.
De prachtige oude werkspoorkathedraal stond het paasweekend in het teken van een heuse foodfair compleet met vintage reuzenrad, een hysterische draaimolenbar, discobollen en fontein. En natuurlijk fantastische foodtrucks met namen als ‘Wat de pot schaft’, ‘Full of crêpe’ en ‘Hieper de Pieper’. Woordgrapjes in combinatie met eten: grote like! Couscous, vlees, vis, worstenbroodjes, burgers, patatten, stroopwafels, suikerspinnen; voor jong en oud was er voor elk wat wils. En het zag er allemaal fantastisch uit! Manlief moest nog lunchen, wierp zich op als proefkonijn en testte de kakelverse frites van de Frietfiets (jum!), de eendenkroket van Monsieur Croquette (jumjum!), de hamburger van Pickels (jum!), de Nutellacrêpe (jum) en het ijs met kletskop en brownie van Hot Brownies and Cream
ice (jum). Uiteraard snoepte ik wat mee. Soort van shared dining. Gedeelde smart is halve smart of zoiets. En het was top! Lekker schaften op eerste paasdag! Heerlijk! Doppies aftrap van het food(truck)festijn is hiermee een feit. Ik zeg: kom maar door met de rest!

© Tekstbureau Doppie

PS Op 20-21-22 mei wordt het Máximapark omgetoverd tot een heus foodies Paradise. Het allereerste foodtruckfestival van Leidsche Rijn –Maximaal Genieten – vindt dan plaats. Hoe tof is het dat Doppie de organisatie mag helpen met sprankelende en smakelijke teksten? Juist ja! Komen jullie ook?

De zee is mijn vriend

Tekstbureau Doppie - de zee is mijn vriend
Een stevige strandwandeling, je haren wapperend in de wind.

Wegzakken in het mulle zand. Het geluid van de golven, het geschreeuw van de meeuw. En maar lopen, lopen, lopen. Soms huilen net als de wind. Vaak stralen net als de zon. Maar je hoofd is even leeg en je batterijtje wordt weer opgeladen. Aan het eind warm worden met hete thee of afkoelen met een ijsje. Weer of geen weer. Ik bezoek ‘m graag. De zee is mijn vriend.

© Tekstbureau Doppie 2016

Rokjesdag

Tekstbureau Doppie - rokjesdag 2
Filmpremières: Doppie is er dol op!

Gisteravond waren Piet Roberto en ik te gast bij de filmpremière van Rokjesdag. In Tuschinski. Dresscode: black tie. En dat betekende een aantal blokken op zeer hoge gouden glitterhakken – note to myself: altijd nieuwe schoenen inlopen – in de semi-vrieskou blauwbekken om vervolgens in mijn petticoat van MODEFEESTJE te pogen over de rode loper te paraderen (lees:strompelen). Misschien had ik zelf de première wat later gepland. In de echte lente ofzo. Zodat ik geen extra panty’s in mijn clutch hoefde te verstoppen en mijn wollen shawl van twee meter thuis kon laten.

Enfin. Rokjesdag dus. Een term in het leven geroepen door de columnist der columnisten wijlen Martin Bril. De eerste warme dag van het voorjaar waarop de dames voor het eerst met de blote – en geschoren – benen naar buiten gaan. In een rokje welteverstaan, en niet in de Ellie Lust afritsbroek. De dag waarop het flirtseizoen met veel liefde en plezier wordt geopend. Er moest dus een ooit een film van komen.

Nederlandse romcoms vind ik charmant. Heel charmant. En zo ook Rokjesdag. Het scenario is trouwens geschreven door mijn achternichtje Eveline Hagenbeek, scenario, tekst en fotografie (writing runs in the family) en Johan Nijenhuis – de man die met Costa! een nieuw Nederlands filmgenre introduceerde – nam de regie voor zijn rekening. En die combi heeft uitstekend gewerkt.

Met als resultaat een sprankelende film over de zoektocht naar liefde, dateleed, ontroerende en wijze levenslessen en behoorlijk veel liefde.
Ik was bang voor een Verliefd op Ibiza-toestand, maar ik heb genoten van Rokjesdag. Het krachtige verhaal draagt de film. De dialogen zijn scherp en de enscenering is prachtig. Het is volwassen. Het is Costa! een soort van vijftien jaar later. En in plaats van een zonnige Spaanse badplaats speelt de eeuwigdurende zoektocht naar de liefde zich nu af in een Amsterdam in de lente met een kookschool als uitvalsbasis. De perfecte ingrediënten voor een fijne feelgood movie van eigen bodem.

De liefde overkomt je, net als een sprankelende filmpremière die je – volgens de traditionele polderglamour – afsluit met een zak dikke Vlaamse frites met romige mayo op de weg terug naar de auto. En daar had ik gisteravond de zeurende kramp in mijn voeten door die torenhoge hakken maar al te graag voor over!

© Tekstbureau Doppie 2016

Follow the sun

Van welke vakantie droom jij (1)

Word je ook niet blij van al die sprankelende vakantiereclames?

Met de meest relaxte muziek op de achtergrond? Met monsters die in vaders veranderen? Met kapotte knuffelberen in een wasmachine? Van filenieuws en de kilometerstand tot een tropisch paradijs? Van blote voeten in het zand en een azuurblauwe zee? Doppie is er dol op! Bezorgt acuut de reiskriebels. En waar wij dit jaar heengaan is nog d…e grote tropische vraag. In de meivakantie hopelijk naar een zonnig muggenvrij oord en in de zomervakantie waarschijnlijk richting Scandinavië. Op mijn travel bucketlist is nog lang niet alles afgevinkt, maar één ding is zeker…waar ik ook ga of sta, ik wil geïnspireerd worden, verrast. Ik wil genieten, bewonderen en beleven. En daarom volg ik altijd de zon.

© Tekstbureau Doppie 2016

ps Waar zou jij nog graag vakantie willen vieren? En ook tips voor Noorwegen, Zweden, Denemarken – de hoofdsteden heb ik de afgelopen drie jaar al onveilig gemaakt – zijn van harte welkom.

To do bucketlist

Tekstbureau Doppie - to do list
Wat staat er op jouw to do bucketlist?

Wat wil jij zeker doen in het nieuwe jaar? Iets voor jezelf of iets gaafs voor je sprankelende onderneming? Wat heb je al op de agenda staan? Leuke uitjes, feestjes of vakanties? Waar kijk je nu al gruwelijk naar uit? Waar heb je nu al ongelooflijk zin in? Vertel! Doppie is heel benieuwd!
© Tekstbureau Doppie 2015

Onwijs mooi Oslo

Tekstbureau Doppie

Drie dagen Oslo = drie dagen Doppie inspiratie!

Wat is Oslo een leuke stad zeg! Nu ben ik sowieso al groot Scandinaviëfan (love Kopenhagen, Stockholm en Malmö) maar de pure, ruwe, schone, fijne Noorse hoofdstad heeft mijn hart gestolen. Ik heb veel gezien, veel bewonderd en geweldig genoten. En ja, die inspiratie kan ik goed gebruiken want bij thuiskomst zaten er weer fonkelnieuwe opdrachten in de inbox. Gaaf toch? Word ik blij van.

© Tekstbureau Doppie 2015

La dolce vita

Tekstbureau Doppie Lago di Como

Buongiorno a tutti!

Doppie is weer ‘alla casa’ en geniet nog even na van twee weken ‘la dolce vita’! Het was ‘bellissima’ daar aan het Lago di Como! Het verkoelende water, de onderlinge gezelligheid, de pittoreske dorpjes (en wereldstad Milaan), de authentieke keuken en de ontspanning (heb acht boeken en een gros tijdschriften kunnen lezen) zorgden voor ongelooflijk veel inspiratie. Mi piace! Oggi en domani is het nog vacanzione, maar vanaf maandag gaan we weer aan de slag me…t een aantal sprankelende opdrachten, zoals mijn column voor Juf Malmberg, webteksten voor een ICT-bedrijf, de – nu al super – samenwerking met Ideefje (houd FB goed in de gaten), blogs voor Jouwaanbieding en – tot slot twee nieuwe parels – teksten voor een creatief magazine en een cateringbedrijf. Doppie heeft er zin in! Geniet van de zon! Fijne dag!

© Tekstbureau Doppie 2015

Tourmoe

tekstbureau doppie

Doppie is moe. Tourmoe.

Moe van bolletjestruien, karavanen en wielerexperiences. Doodop van die ellendige tourtoeter, bergetappes en tijdritten. Ik kan geen gele trui of fietsreclame meer zien. En dat terwijl de Tour nog moet starten. Het interesseert me vrij weinig wie Vincenzo Nibali en Tom Dumoulin zijn of dat we een of andere Colombiaan – waarvan ik dacht dat het een revolutionaire voetballer was – in de gaten moeten houden. Heb sowieso nooit iets begrepen van de Tour. Wa…t is er nou zo enig om te kijken naar een stel kerels – al dan niet onder invloed van een pilletje – met gladde benen op een fiets. Bergje op, bergje af. Kasseitje hier en daar. Ik fietste vroeger ook kilometers per dag naar school. Werd ik gefilmd? Kreeg ik applaus van toeschouwers aan de kant van de weg. Nee. Je snapt wel dat ik ook niet stond te stuiteren van geluk toen werd aangekondigd dat le grand Départ in de Domstad zou plaatsvinden. Maar dat de hele colonne dwars door mijn pittoreske dorpje zou gaan, was voor mij een no go. Manlief zag de gezelligheid er wel van in en nodigde heel veel mensen uit voor zondag 5 juli. Zit ik daar in mijn eigen huis tussen wielerfreaks, groene truifans en gegrilde frikadellen. Joepie. Doppie is moe. Tourmoe. Al meer dan een half jaar lang.

© Tekstbureau Doppie 2015

Bourgondië – het rijk van Guus

GuusSoms droom ik van Bourgondië.

In mijn hoofd heeft zich een prachtig land gevormd met vriendelijke en keigezellige mensen. Waar de oogst groots wordt binnengehaald en waar men dagelijks – al dan niet verkleed – het leven viert.
Ik mijmer over glooiende landschappen, kabbelende beekjes, zonnestralen en de heerlijkste streekproducten die uitgestald staan op grote, houten tuintafels met rood-wit geblokte kleden. In Bourgondië is het genieten met een grote, zachte G.

Het rijk Bourgondië is ontstaan, nadat Brabant herhaaldelijk in de clinch heeft gelegen met de noordelijke provincies. Na vier dagen van beraad, besluit het zich los te koppelen van de betweterige Hollanders. Limburg en België worden ingelijfd en het trio noemt zich Bourgondië. Klinkt lekker toch?
Guus Meeuwis wordt gekozen tot president en op scholen starten de leerlingen dagelijks met het volkslied ‘Brabant’, terwijl het dorpsgilde zwaait met de vlag. Een kopje mag je ’tas’ noemen, een lepel ‘lippel’ en ‘houdoe’ is wel degelijk een beleefdheidsvorm. Achterdeuren staan altijd open, regelmatig dondert en bliksemt het er en regent het meters bier. Het leven is goed in het Bourgondische land.

Er gaat niks boven Bourgondië.
Bourgondië doet wat met je.
In Bourgondië brandt altijd nog licht.

Manlief lacht mij keihard uit om mijn wilde plannen. Versuft sta ik weer met beide benen op de grond.

Ach ja, om toch die bourgondische ambiance te proeven, ben ik zaterdag 13 juni naar de lichtstad afgereisd om Guus live te aanschouwen. Voor de vierde keer alweer. Samen met het team van Streekvol en Ik Hou van Brabant – toepasselijker kan het haast niet.
Guus is een icoon uit mijn jeugd. Ik zat op de middelbare school toen deze bebrilde student over nachten zong, die je normaal alleen in films ziet. Het was meneer Meeuwis die het treinverkeer in Nederland – kedeng kedeng – een enorme boost gaf. En wilde zeven jaar geleden niet iedereen naar Parijs om onderaan de trappen van een oud paleis iets romantisch te doen? Guus heeft het voor elkaar. Al bijna twintig jaar. Het sfeer in het PSV stadion (de horror voor mijn Amsterdamse echtgenoot) zit er Di-rect goed in. Helemaal leuk dat de Haagse band ook even een spetterend optreden komt geven. Ook Kenny B. en Miss Montreal gaven acte de présence, schotelde Chef’s Special ons een aantal appetijtelijk nummers voor en zong Guus wederom de sterren van de Brabantse hemel. Zijn grootste hits klein en akoestisch of uitbundig gezongen. Zijn nieuwe liedjes vol bravoure ten gehore gebracht. Dit concertjubileum wordt groots gevierd! En het is de moeite waard. Van begin tot eind.

Ga naar Guus. Want het is geweldig, grandioos en groots genieten. En dat allemaal met een zachte G.

 

© Tekstbureau Doppie 2015

Eftelingfan

efteling Tekstbureau Doppie

Ik ben dol op de Efteling.

Het liefst zou ik er willen wonen. Ontbijten met Roodkapje en co., het interieur van Villa Volta verzorgen en tussen de bedrijven door feesten rammelende karretjes met doldwaze carnavaleske figuren. ’s Nachts los in het sprookjesbos en uiteindelijk slapen als een Doornroosje in Droomvlucht. Ik kus er kikkers, versla er draken en draai rond ik – totdat ik misselijk word – in potten op heet vuur. Ik stap in sissende achtbanen, schrik van beestachtige fata morgana’s en pink een traantje weg bij het Meisje met de Zwavelstokjes. De Efteling dus. Mijn tweede thuis. Eén en al inspiratie. En om het magische Brabantse gevoel in Utrecht te beleven, zet ik regelmatig de Efteling-cd op. Tot ergernis van manlief. Want het ’taatatataatatatatatata’ komt ondertussen zijn Amsterdamse oren uit. Enfin.

Gisteren was ik weer in het pretpark der pretparken. Met groep 7a. Een deel van deze geweldige club heb ik in groep 4 gehad en van hun toffe juf mocht ik mee. Ik had haar namelijk getipt over de spelshow Erecode. Netwerken in het onderwijs is zeg maar echt mijn ding. Enfin. Ik kon mijn geluk niet op! Terwijl vier leerlingen streden om het ereburgerschap (uitzendingen vanaf 6 juni op Nickelodeon), vermaakte ik me kostelijk met de rest van de groep. Het allereerste ritje van Joris en de Draak was voor een hulpmoeder, tien leerlingen en ondergetekende. Te gek gewoon! Een Eftelingfreak pur sang weet waar ik het over heb. Na in alle attracties zo’n één tot vier keer te zijn geweest, hadden we nog even de tijd om de allernieuwste uitdaging Baron 1898 te bewonderen. Te bewonderen ja, want hij is nog lang niet klaar voor gebruik. Wauw! Daar heb ik nu al zin in. De kinderen trouwens ook. Ze gaven zich al spontaan op voor testritjes. Wat was het een TOP dag! Ik heb geweldig genoten. En trouwens, mocht je Doppie eens een keertje missen? Kijk dan eens in een Kaatsheuvelse sprookjesbos. Zie je mij vast op een zingende rode paddenstoel in de buurt van Lange Jan of de Indische waterlelies een sprankelende tekst schrijven.

© Tekstbureau Doppie 2015